O nas

Cele i misja Klubu

MISJA  KLUBU AMAZONKI - Istniejemy po to, by nawzajem wspierać się, by sobie  pomagać, by aktywnie działać i wychodzić z choroby nowotworowej.

Podstawowym naszym celem jest wszechstronne działanie na rzecz kobiet leczonych z powodu raka piersi, wzajemne wsparcie emocjonalne i psychiczne oraz pomoc praktyczna.

  • Prowadzimy profesjonalną rehabilitację fizyczną, psychiczną i społeczną,
  • Przygotowujemy wolontariuszki Ochotniczki do odwiedzania pacjentek leczonych na Oddziałach BCO i MSWiA
  • Prowadzimy szeroką akcję edukacji kobiet w zakresie profilaktyki i wczesnego wykrywania chorób nowotworowych
  • Organizujemy otwarte konferencje mające na celu podnoszenie świadomości i wiedzy onkologicznej
  • Organizujemy spotkania z młodzieżą, pracownicami wielu firm
  • Uczestniczymy w akcjach z zakresu profilaktyki i zdrowego stylu życia,
  • Współpracujemy z innymi organizacjami pacjenckimi.

Zarząd Klubu

Prezes – dr inż. Ewa Jabłońska-Grzelak
Wiceprezes – Alicja Słowicka
Wiceprezes – Jadwiga Bekiesz
Sekretarz – Ewa Arciszewska
Skarbnik – Albina Wandałowicz
Członek Zarządu – Teresa Jodełko
Członek Zarządu – Krystyna Łapińska

Przewodnicząca – Krystyna Stalborska
Członek – Lucyna Doraczyńska
Członek – Iwona Sokołowska
Przewodnicząca Ochotniczek – Łucja Żukowska
Opiekunka Klubu – dr n.med. Joanna Filipowska

Komisja Rewizyjna

Amazonka zrzeszona w Klubie, to kobieta leczona z powodu raka piersi, która odczuwa chęć niesienia pomocy innym, jest twarda, odważna, posiada twórczą postawę życiową, jest wrażliwa na cierpienie innych. Mottem Ruchu Amazonek są słowa Jana Pawła II „Nie każdemu cierpieniu można pomóc, ale wobec każdego cierpienia można mieć szacunek”.

Ruch Amazonek jest ruchem samopomocowym, nie medycznym, który powstał po to, aby wzajemnie wspierać się w trudnym momencie naszego życia, wywołanym diagnozą, chorobą i obciążającym leczeniem.

Inspiracją do samopomocowego organizowania się kobiet był powstały w 1952r. amerykański ruch „Reach to Recovery” (w wolnym tłumaczeniu – dążenie do zdrowia). Jego głównym zadaniem była praca ochotniczek zorganizowanych w grupach złożonych z kobiet, które same przeszły leczenie raka piersi. 

Początki społecznego ruchu na rzecz kobiet z rakiem piersi w Polsce, sięgają roku 1987, kiedy to pod patronatem Zakładu Rehabilitacji Centrum Onkologii w Warszawie oraz Obywatelskiego Komitetu Zwalczania Raka powstał pierwszy w Polsce Klub Kobiet po Mastektomii „Amazonki”.

Inicjatorką powołania pierwszego Klubu Amazonek w Polsce była Pani dr Krystyna Mika – kierownik Zakładu Rehabilitacji Centrum Onkologii Instytutu im. Marii Skłodowskiej – Curie na Ursynowie.

Powstanie w styczniu 1987r. Warszawskiego Klubu dało początek masowemu rozwojowi Ruchu Amazonek w całej Polsce.

10 grudnia 1992r. z inicjatywy:
– pani dr Marii Morelowskiej Topczewskiej
– pani Lidii Telszewskiej
– pani Marzeny Malarewicz
– pani Jolanty Markiewicz – Wilkiewicz
odbyło się pierwsze spotkanie kobiet po mastektomii i założenie Klubu Amazonki w Białymstoku. Klub powstał jako 12 w Polsce i działał przy Stowarzyszeniu do Walki z Rakiem, a siedzibą był Specjalistyczny Szpital Onkologiczny w Białymstoku przy ul. Ogrodowej 12.
Opiekunem naszym była Pani dr Maria Morelowska – Topczewska.

Wybrano Zarząd i Komisję Rewizyjną Klubu.
Pierwszą przewodniczącą Klubu została Lidia Telszewska.

16 lutego 1993 roku w Warszawie powstała Federacja Polskich Klubów Kobiet po Mastektomii „Amazonki”.

Federacja Polskich Klubów Kobiet po Mastektomii „Amazonki” jest jedyną pozarządową organizacją w Polsce, zrzeszającą kobiety z tym samym schorzeniem, której głównym celem jest walka ze skutkami przebytej choroby raka piersi. Niezależnie od tego, jak głęboka byłaby wiedza o raku piersi, to w momencie diagnozy każda kobieta przeżywa swój osobisty dramat. I właśnie wtedy dobrze jest wiedzieć, ze istnieje organizacja w której pracują kobiety wolontariuszki tzw. Ochotniczki, zawsze gotowe służyć pomocą i wsparciem. 

Klub Białostocki jest członkiem Federacji  Stowarzyszeń „Amazonki”od jej powstania w 1993r. Federacja na dzień dzisiejszy skupia około 190 samodzielnych stowarzyszeń „Amazonki” działających na terenie całej Polski, które zrzeszają około 18 000 kobiet. W każdym Klubie pracują profesjonaliści: rehabilitant i psycholog specjalnie przygotowani i przeszkoleni.

Federacja należy do organizacji międzynarodowych Reach to Recowery oraz Europa Donna.
Obecnie siedzibą Federacji Stowarzyszeń „Amazonki” jest Poznań.

Od roku 2007 zmieniono nazwę na   Federację Stowarzyszeń „Amazonki”.

3.08.1995r – przewodniczącą Klubu została Walentyna Pawlak

Był to okres rozkwitu organizacji. Liczba kobiet należących do klubu wzrosła do ok. 100 i podejmowano coraz więcej działań na rzecz kobiet leczonych z powodu raka piersi, uczestniczono we wszystkich akcjach w mieście dotyczących profilaktyki i wczesnego wykrywania raka piersi, jak również rehabilitacji i skutecznego leczenia.
Przy regionalnym Szpitalu Onkologicznym powstała Poradnia Rehabilitacji.
Z inicjatywy Amazonek powstały Sklepy Zaopatrzenia w protezy, peruki i bieliznę specjalistyczną dla kobiet po mastektomii.
Przez 12 lat Klub działał przy Stowarzyszeniu do Walki z Rakiem.

Od 4 czerwca 2004r. zmienia się nasz status i nazwa. Klub uzyskuje osobowość prawną, staje się samodzielnym stowarzyszeniem działającym na rzecz kobiet po operacji raka piersi. Klub Amazonki w Białymstoku z siedzibą przy BCO ul. Ogrodowa 12 zostaje zarejestrowany przez Sąd Rejonowy XI Wydział Gospodarczy jako stowarzyszenie otrzymując numer KRS 0000 209562.

Prezesem zostaje Walentyna Pawlak.
 17.11.2005r. ze względu na stan zdrowia rezygnuje z funkcji prezesa ogromnie zasłużona dla Klubu Wala Pawlak.Prezesem zostaje Regina Zalech, która kieruje pracą Klubu do dnia 12.05.2019r


REGINA ZAL
ECH (1948 – 12.05.2019)

Wyjątkowa działalność Prezes Reni

Zachorowała w 2003 r., będąc aktywną i zaangażowaną nauczycielką, wieloletnim kierownikiem   szkoły. O swoich zmaganiach z chorobą wspomina na kartach książki „Życie od nowa” wydanej przez Federacje Stowarzyszeń Amazonki. W 2005 r., zgodziła się poprowadzić Klub Amazonki, realizując kluczowe cele, bliskie jej sercu. Ta działalność na rzecz kobiet leczonych z powodu raka piersi polegała na wzajemnym wsparciu psychicznym i pomocy praktycznej w sytuacji kryzysu jakim jest choroba, to też wszelkie aktywności pomagające w przełamywaniu lęku społecznego przed rakiem i akcje profilaktyczne.
Miała niezwykły talent organizacyjny oraz dar zjednywania sobie ludzi, przekonywała do współpracy wiele firm, instytucji, organizacji i urzędów. Otrzymała nominację do nagrody Jaskółki Nadziei przyznawanej przez Polską Koalicję Organizacji Pacjentów Onkologicznych.
Zdobyła wyróżnienie w kategorii: Lider Organizacji Pacjentów Onkologicznych.
Otrzymała z rąk członka Zarządu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego Honorową Odznakę Województwa Podlaskiego. Kapituła Honorowa Odznaki Federacji Stowarzyszeń Amazonki przyznała jej Kryształowy Łuk za aktywną działalność na rzecz Ruchu Amazonek.

W lipcu 2006r. powstała Podlaska Unia Amazonek zrzeszająca kluby Amazonek:

  •  z Białegostoku
  •  z Bielska Podlaskiego
  •  z Augustowa
  •  z Suwałk

Klub Amazonki w Białymstoku pełni rolę klubu wiodącego w województwie podlaskim.

21.08.2009r. Klub Amazonki w Białymstoku uzyskał status Organizacji Pożytku Publicznego.

Obszary działalności
Wolontariat Ochotniczek
Rehabilitacja psychiczna i fizyczna
Edukacja i szkolenia
Profilaktyka i promocja zdrowia
Integracja społeczna, organizacja imprez turystycznych i kulturalnych.

29.05.2019 – Prezesem Klubu została dr inż. Ewa Jabłońska – Grzelak

 

    W sercu was ludzie noszę
  W sercu za wami proszę
    Z serca piosenki śpiewam
  W sercu urazy nie mam.
 
Nie ma rzeczy, nie ma rzeczy niemożliwych
Wszystkich ludzi uszczęśliwię
Tylko daj mi Panie proszę skrawek nieba
I nic więcej, i nic więcej mi nie trzeba.
 
      Sercem do was przemawiam
  Serce miłością zaprawiam
Do serca troski zabieram
   Serce me dla was zamiera.
 
Nie ma rzeczy, nie ma rzeczy niemożliwych
Wszystkich ludzi uszczęśliwię
Tylko daj mi Panie proszę skrawek nieba
I nic więcej, i nic więcej mi nie trzeba.